İnsanoğlu Bir Gün

İnsanoğlu bir gün virgülü kaybetti:
Söyledikleri birbirine karıştı.
Noktayı kaybetti:
Düşünceleri uzayıp gitti,ayıramadı onları.
Ünlem işaretini kaybetti bir günde:
Sevincini,öfkesini,bütün duygularını kaybetti.
Soru işaretini kaybetti bir başka gün:
Soru sormayı unuttu.
Her şeyi olduğu gibi kabul eder oldu.
İki noktayı kaybetti bir başka gün:
Hiçbir açıklama yapamadı.
Hayatının sonuna geldiğinde
Elinde sadece tırnak işareti kalmıştı
“İçinde de başkalarının düşünceleri vardı yalnızca.”

Anlar

Eğer yeniden başlayabilseydim hayata
İkincisinde daha çok hata yapardım.


Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum ilkinde olmadığım kadar
Çok az işi ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır,
Daha çok nehirde yüzerdim.


Görmediğim birçok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayalî olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve
verimli kılan insanlardandım ben
Yeniden başlayabilseydim eğer,
Yalnız mutlu anlarım olurdu.


Farkında mısınız bilmem, yaşam budur zaten
Anlar, sadece anlar.
Siz de anı yaşayın.


Hiçbir yere yanında termometre, su,
Şemsiye ve paraşüt olmadan
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer
Hiç birşey taşımazdım.


Eğer yeniden başlayabilseydim
İlkbaharda papuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım daha olsaydı eğer
Ama şimdi 85'imdeyim ve biliyorum,
Ölüyorum...